Катэгорыя: Навіны

 

01.06.2019 | 13:24

1 июня, Гомель /Корр. БЕЛТА/. В новом парке сафари, расположенном на 280 га лесных угодий, кроме детских интерактивных площадок, содержатся более 150 животных: лани, косули, дикие кабаны, лоси и олени. Всех их посетители парка могут рассмотреть вблизи.

Фото Сергея Холодилина

Молодой специалист, начальник отдела туризма и природного пользования Анастасия Анищёнок принимала активное участие в разработке и создании нового туристического маршрут

Читать полностью: БЕЛТА

 

50 гадоў таму нарадзілася надзея на тое, што ўнікальная палеская прырода каля Прыпяці назаўжды атрымала абарону ад знішчэння ў працэсе развіцця чалавечай тэхнагеннай цывілізацыі. Гэтая надзея ўмацоўвалася, набывала свае абрысы. Але раптам разбілася ад сквапнасць тых, хто прызвычаіўся толькі браць ад прыроды. І цяпер яна зноў цеплецца бліскучым агенчыкам у свядомасці тых, каму не абыякавы лёс прыпяцкай прыроды, тых, хто любіць Беларусь. Гэта былі 50 гадоў надзеі.

 

У 1969 годзе Прыпяць, Прыпяцкае Палессе, Тураўшчыну наведваў вядомы беларускі пісьменнік, класік беларускай літаратуры Уладзімір Караткевіч. У той сваёй паездцы ён выказаў ідэю, што дзівосная палеская рака, унікальныя каляпрыпяцкія лясы і балоты, старажытны Тураў і ягонае наваколле з незлічонай колькасцю археалагічных і гістарычных помнікаў, аўтэнтычныя народныя абрады, якія дагэтуль захоўваюць жыхары вёсак на Тураўшчыне, павінны стаць нацыянальным паркам. Пад словам “нацыянальны” пісьменнік меў на ўвазе скарб усяе беларускае нацыі. Ён быў перакананы, што гэты скарб здольны дадаць свой унёсак у тое, каб беларусы сталі больш заможнымі.

“Палескі скарб валяецца ў нас пад нагамі, а нам неахвота нагнуцца і падняць яго. Дзесяткі тысяч людзей, замест Балатона ці Залатых пяскоў, праехаліся б на параходзе па ціхай яшчэ Прыпяці, пазагаралі б, палавілі рыбу, пакачаліся б на цвітучых яе паплавах. І пакінулі б тут грошы, якіх хапіла б на тое, каб аднавіць старыя будынкі, узбагаціць музеі і ператварыць ўсё гэта зноў ў грошы, коштам якіх можна было зрабіць Палессе, – дый не толькі яго, – Эдэмам”, – пісаў Караткевіч у сваім эсэ пасля паездкі.

А паралельна з ім пра захаванне дзіўнай прыпяцкай прыроды дбалі і беларускія навукоўцы ды эколагі. Яны звярталіся ва ўрад, абгрунтоўвалі пільную патрэбу ў тэрміновых захадах для захавання палескай пярліны. Плёнам іхняе працы стала пастанова Савета Міністраў БССР, якой у міжрэччы Прыпяці, Сцвігі і Убарці быў створаны Прыпяцкі ландшафтна-гідралагічны запаведнік. Яна датуецца 3 чэрвеня 1969 года і мае нумар 200 .

Праз месяц – 1 ліпеня 1969 года, запаведнік арганізавалі загадам у складзе Міністэрства лясной гаспадаркі. У ім была прынятая ашчадная сістэма аховы і гаспадарання. У наваколлі вёсак дазвалялася пасвіць свойскую жывёлу, нарыхтоўваць дровы, сена, грыбы і ягады. А ў зоне абсалютнай запаведнасці не вялося аніякай гаспадаркі. Цалкам было забароненае паляванне і змяненне ландшафтаў, а таксама меліярацыя тэрыторыяў. Дзівосны лясны масіў у Жыткавіцкім, Лельчыцкім і Петрыкаўскім раёнах стаў жыць без антрапагеннага ўціску.

Асабліва каштоўнымі ў гэтых лясах ёсць ўнікальныя дубровы ў пойме Прыпяці. Участкаў такіх поймавых дуброваў усяго некалькі на еўрапейскім кантыненце. Дуброва высокай шчыльнасці штогод на некалькі месяцаў сыходзіць пад ваду. Глыбіня вады ў лесе дасягае 2 метраў. Пасля сканчэння паводкі вада сыходзіць з лясоў. Такі гідрарэжым сфармаваў своеасаблівы свет флоры і фауны ў поймавых дубровах. І яны былі адной з галоўных каштоўнасцяў Прыпяцкага запаведніка. Высечкі там не вяліся, унікальны лес жыў сваім натуральным жыццём. А беларуская навука атрымлівала каштоўныя навуковыя звесткі з некранутага чалавечым уплывам месца.

У рэжыме запаведніка (а гэты статус дае найбольш высокі ўзровень аховы) прыпяцкае ўлонне праіснавала да 1996 года. А потым распараджэннем прэзідэнта А. Лукашэнкі, якое груба парушала дзейнае на той час заканадаўства, Прыпяцкі ландшафтна-гідралагічны запаведнік быў ператвораны ў Нацыянальны парк “Прыпяцкі”.

Але, на жаль, гэта не сталася ўвасабленнем ідэі Уладзіміра Караткевіча. У парк не ўлучылі гістарычныя і археалагічныя помнікі, туды не трапіў старажытны Тураў, ніхто не збіраўся рабіць з яго палескую турыстычную Меку, як гэта бачылася класіку літаратуры.

Замест гэтага на супрацьлеглым ад запаведнага лесу беразе Прыпяці ў вёсцы Ляскавічы пабудавалі вялічэзны і надзіва пражорлівы цэх па вытворчасці паркету. У суткі яму патрабавалася да 200 кубічных метраў дубовага кругляка. А асноўная сыравіна – на тэрыторыі некалі запаведнага лесу.

Нейкі час гэты лес яшчэ і сапраўды захоўваў статус запаведнага. Так звалася зона Нацыянальнага парка, на якой былі значна абмежаваныя гаспадарчыя работы, і якая засталася ад часоў запаведніка, дзе мела назву зоны абсалютнай запаведнасці. Але год ад году ўсё новыя і новыя кварталы лесу выводзіліся са складу запаведнай зоны.

 

Не мінуў гэты лёс і ўнікальныя поймавыя дубровы па-над Прыпяццю. Паводле занавання 2012 года Хлупінскі масіў поймавых дуброваў быў цалкам выведзены з запаведнай зоны і абвешчаны зонай рэгулюемага гаспадарчага выкарыстання.
Пад выглядам “аздараўлення” ў дубровах пачалі праводзіць суцэльныя і выбарачныя высечкі. Праз масіў праклалі насыпную жвіравую дарогу, якая цяпер фактычна выконвае ролю дамбы, значна замінаючы свабоднай цыркуляцыі паводкавай вады. Застой вады на лета парушае звыклы для дрэваў гідрарэжым і выклікае новае засыханне. Гэта зноў жа выкарыстоўваецца для абгрунтавання высякання незвычайнага лесу. У былой запаведнай зоне пачалі праводзіць паляванні на капытных жывёлаў. Штучная падтрымка іхняй папуляцыі і змаганне з драпежнікамі парушаюць натуральныя ўзаемасувязі ў экасістэмах.
Менавіта пагроза канчатковага знішчэння, якая навісла над унікальнымі прыпяцкімі дубровамі, прымусіла грамадскіх актывістаў у 2014 годзе стварыць грамадскую ініцыятыву “ Выратуем Прыпяцкія дубровы” (з 2018 года яна перайменаваная ў “За будучыню Прыпяцкіх дуброў”). Лес трэба было тэрмінова ратаваць. Выкарыстоўваючы самыя розныя законныя сродкі, прыцягваючы ўвагу грамадства да праблемаў, шукаючы шляхі ўплыву на кіраўніцтва нацыянальнага парка, удзельнікі ініцыятывы крок за крокам адваёўвалі ў гаспадарнікаў права ўнікальнага лесу развівацца без гаспадарчага прэсінгу.

 

Актывістам ініцыятывы ўдалося спыніць суцэльныя высечкі поймавых дуброваў, узяць пад грамадскі кантроль правядзенне выбарачных высечак. Але дагэтуль жывая надзея на галоўнае. На тое, што прыпяцкія дубровы вернуцца ў запаведную зону, і чалавек з бензапілой і стрэльбай адтуль сыйдзе. 

Не гіне ў грамадства і надзея на стварэнне сапраўднага нацыянальнага парка па-над Прыпяццю. Прыкладна такога, якім яго бачыў славуты пісьменнік Уладзімір Караткевіч. Каб турыстаў, якія едуць на Палессе, вадзілі не на паляванні, не ў няўцямную “сядзібу Дзеда Мароза” і “парк дыназаўраў”, створаныя за вялікія грошы цяперашнім кіраўніцтвам нацпарка “Прыпяцкі”, а ў сапраўды экалагічныя туры, калі чалавек знаходзіцца ў згодзе з прыродай і нібыта ўліваецца ў яе. Сёння такія туры вельмі папулярныя ў Еўропе і, як раз яны і мусяць прыносіць асноўныя прыбыткі такім установам, як нацыянальныя паркі. 

Андрусь Гаёвы

Фота: А. Гаёвы, І. Балоціна

 

Наш фотаконкурс “Скарбы Прыпяцкага краю” падыходзіць да свайго заключнага этапу. Журы выбралі 23 лепшых фота, якія вартыя атрымаць 1, 2, ці 3 месца на нашым фотаконкурсе. І вызначылася, хто з іх аўтараў – трое лепшых. Але гэтыя лепшыя мы абвясцім і ўзнагародзім на адкрыцці фотавыставы “Скарбы Прыпяцкага краю” у Мазыры 16-17 лістапада 2018 года. На прыз глядацкіх сімпатый вызначылі дзьве фотаработы: “Любіцелька ўвагі” Алёны Каралец і  “Скарбы Палесся” Кацярыны Барысенка. 

Глядзіце 25 лепшых фота конкурсу, якія выбралі журы

 

Краски рассвета. Фота Ігар Ждановіч 

 

Солнечное утро. Фота Игорь Жданович 

 

 Мая любімая старонка  Фото: Буценко Тамара 

Зелёные берега. Фото Игорь Жданович 

 

На рассвете. Фото Игорь Жданович 

 

Жить несмотря ни на что. Фото Блоцкий Василий

 

 

Вместе навсегда. Фото Блоцкий Василий

ПОЛОЖЕНИЕ О ПРОВЕДЕНИИ ФОТОКОНКУРСА 

«Скарбы Прыпяцкага краю»

 Цель фотоконкурса

Целью конкурса является поддержка творческой активности фотопрофессионалов и фотолюбителей, проживающих в регионе национального парка «Припятский», привлечение их внимания к природе национального парка «Припятский» и содействие её сохранению.

Задачи фотоконкурса

- стимулирование творческой активности местных жителей с использованием природного потенциала национального парка «Припятский»

- продвижение идеи о ценности дикой природы и важности её сохранения;

- привлечение внимания к проблемам охраны природы национального парка «Припятский» и усиление участия местных жителей в её охране;

- представление уникальной природы национального парка «Припятский» в доступной для восприятия форме СМИ, общественности и государственным структурам;

- создание условий для самоорганизации граждан, интересующихся природой национального парка «Припятский» и фотографирующих её.

 Организаторы конкурса

 - Общественная организация «Багна»;

- Житковичское районное отделение общественной организации «Ахова птушак Бацькаўшчыны”;

- Историко-культурное общественное объединение «Наследие Полесья»

 Правила участия в конкурсе

4.1. Принять участие в фотоконкурсе «Скарбы Прыпяцкага краю» можно в следующем порядке:

4.1.1. Отправьте заявку на электронный адрес: zelpra@gmail.com с указанием: ФИО и год рождения автора, название фотографии (фотографий), место и время съёмки, контактный телефон и e-mail (если имеется) автора.

4.1.2. К заявке, в прикреплённом файле, приложить фотографию (фотографии) в соответствии с требуемым форматом и тематикой (см. раздел 6 Положения).

4.1.3. Принимается не более 5 фотографий от одного участника, фотоработы должны быть сделаны не позднее, чем 3 года назад.

4.2. Принять участие в конкурсе может любой желающий, независимо от возраста, пола, национальности и гражданства.

4.3. Единственное ограничение для участников – автор должен постоянно проживать (быть зарегистрированным по месту постоянного проживания) в одном из следующих районов Беларуси: Житковичский, Петриковский, Лельчицкий, Столинский, Мозырский.

4.4. Автору должны принадлежать авторские права на представляемые на конкурс фотографии (запрещается представлять на конкурс чужие фотографии).

 Порядок проведения конкурса:

5.1. Фотографии на конкурс «Скарбы Прыпяцкага краю» принимаются с 20 августа 2018 года по 30 сентября 2018 г. включительно.

5.2. Подведение итогов конкурса и определение победителей проводится членами жюри в срок не позднее 15 октября 2018 г.

5.3. Приз зрительских симпатий определяется посетителями сайта http://saveprypjatski.by  путём открытого онлайн–голосования в период с 30 сентября по 10 октября 2018 г.

5.4. Члены жюри могут прислать свои фотоработы вне конкурса (без права на получение призов/наград).

 Требования к конкурсным работам:

6.1. Работы, представляемые на конкурс, должны быть посвящены разнообразию природы (ландшафты, растения и животные национального парка «Припятский») и (или) взаимодействию людей и природы в национальном парке «Припятский».

6.2. Допустимые форматы изображений (jpg, jpeg); размер файла каждого отдельного фото не более 1 Мб; максимальный размер любой из сторон фотографии – 2000 пикселей, для панорам максимальная ширина фотографии – 6000 пикселей.

6.3. Фотографии на конкурс принимаются только в электронном виде.

6.4. Не разрешается:

• присутствие людей на переднем плане (крупным планом);
• монтаж, использование каких-либо эффектов, кроме указанных в пункте 6.5.

6.5. Разрешается:

• кадрирование;
• преобразование в чёрно-белое фото;
• использование эффектов: сепия, простая ретушь.

6.6. Фотоработы, не отвечающие условиям конкурса, не рассматриваются и не рецензируются.

6.7. Фотографии, присланные на конкурс «Скарбы Прыпяцкага краю», могут быть использованы для тиражирования, воспроизведения и демонстрации на сайте http://saveprypjatski.by по усмотрению организаторов конкурса. Ссылки на конкурсные фотографии, а также их миниатюры могут быть размещены в социальных сетях в целях информирования о конкурсе. Присылая свои фотографии на конкурс, Вы безусловно соглашаетесь с данным пунктом.

 7. Награждение победителей

Награждение победителей и выставка работ участников будут организованы с 20 октября по 1 ноября 2018 г.

1 место:

– сертификат на приобретение фототоваров на сумму 100 руб.;

– почётная грамота победителя.

2 место:

– сертификат на приобретение фототоваров на сумму 70 руб.;

– почётная грамота победителя.

3 место:

– сертификат на приобретение фототоваров на сумму 30 руб.;

– почётная грамота победителя.

Денежный эквивалент призов и наград не выдаётся.

 Приз зрительских симпатий

– сертификат на бесплатное одноразовое посещение и экскурсионное обслуживание в музее природы Национального парка «Припятский» и на экотропе «К Царь-Сосне» для двух посетителей (например, победителя и члена его семьи);

– почётная грамота победителя.

Калі тыдзень таму ў чарговы раз сышоў снег, занадта многа сталі гаварыць пра чаканне паводкі. Нават прагнозы ў памерах рэспублікі далі, колькі падворкаў падлягаюць падтапленню. З рэспубліканскіх газет сталі назвоньваць у Галубіцкі сельскі Савет, маўляў, прыедзем, зробім рэпартаж пра паводку. Ды старшыня Савета спыняў іх: рана, вады няма, сенсацыі не атрымаецца. Але ж нас, мясцовых карэспандэнтаў, з сабою за раку ўзяў.
Пашанцавала, што вечарам напярэдадні МНС даслала СМС-ку, што пантонная пераправа зноў працуе. Гэта скараціла наш шлях на добрую гадзіну. Дзве гадзіны праз Жыткаўшчыну, шлагбаўм у Нацыянальны парк “Прыпяцкі”, статкі лебядзей і казуль, бездараж па тэхнічнай лініі нафтаправоду – і мы на месцы.  Чытаць далей Снядзінцы ведаюць: вялікай вады не будзе

Ежегодный аудит лесной сертификации FSC будет проводиться в Государственном природоохранном учреждении «Национальный парк «Припятский» с13 по 16 февраля  2018 года.

По плану аудита оценке подлежит соответствие следующему стандарту: Временный стандарт NEPCon для оценки лесоуправления в Республике Беларусь, версия 1 от 19 декабря 2014. Оценивать в первую очередь будут полностью все принципы – 4, 7, а также индикаторы 1.6, 2.3, 2.4, 5.6, 6.2, 6.3, 6.9, 8.2, 9.4 Стандарты: FSC SDT 40-004, вер. 3-0, FSC STD 50-001

Во время предыдущего аудита, который проходил  год назад, были выставлены следующие несоответствия: на делянках, на которых работал харвестор, были значительные повреждения остающихся деревьев, сильное повреждение подроста и элементов биоразнообразия.

 Работниками нацпарка оставлен мусор на делянке в которой работал форвардер.

Кроме того, имеется замечание по соблюдению техники безопасности работниками и организации обучения по технике безопасности.

Процесс лесной сертификации FSC национального парка «Припятский» начался в 2014 году.

Аудит — это шанс для местных жителей, заинтересованных лиц и широкой общественности повлиять на ситуацию в природоохранной политике, а также правах населения и работников ГПУ «Национальный парк «Припятский». Аудиторы приглашают все заинтересованные стороны дать свои комментарии и отзывы в отношении ведения лесного хозяйства на участках, управляемых ГПУ «Национальный парк «Припятский» и его соответствия требованиям стандарта оценки  FSC. Приветствуются любые комментарии, открытые и конфиденциальные, в произвольной форме. Позвонить по телефону и оставить свои комментарии  сотрудникам НЭПКон. Можно также лично встретиться с командой аудиторов НЭПКон 13- 16 февраля  на территории национального парка во время проведения оценки или сразу после нее.

КОНТАКТНАЯ ИНФОРМАЦИЯ НЭПКОН:

Email: az@nepcon.org  или vmi@nepcon.org
Телефон:  +375 29 380 72 40 Зубкевич Александр Викторович(

(+375 29 337 20 71).Михалькевич Виктор Иванович

Почтовый адрес: а/я 5, 223011 Прилуки, Минский р-н, Республика Беларусь

Міхаіл Ярмоліч шмат гадоў працаваў інспектарам па ахове прыроды ў нацыянальным парку “Прыпяцкі”. Калі з ім не падоўжылі кантракт, перайшоў у  Іспекцыю аховы жывёльнага і расліннага свету пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь.

У сакавіку 2017 года ён ініцыяваў і садзейнічаў затрыманню вясной 2017 года работнікаў нацпарку “Прыпяцкі”  падчас паляваняў на птушак з удзелам замежных паляўнічых. Гэтыя паляванні адбываліся, ў тым ліку і на тэрыторыі нацыянальнага парку “Прыпяцкі”,  з парушэннем заканадаўства: масавае забойства самак крыжанкі, а таксама і свіцьваў – віду птушак пад аховай.

Чытаць далей.

В начале 1990–х Александр Масло 7 лет работал в художественной мастерской Национального парка «Припятский». Позже Александр Масло  создал ремесленный кооператив зодчества. Свое дело — резьбу по дереву — Александр Леонтьевич называет золотой жилой. Его резные скульптуры, малые архитектурные формы украшают туристические и прочие объекты национальных парков «Припятский» и “Беловежская пуща”. Сейчас он владелец агроусадьбы в д. Семенча и президентским указом, регулирующим и ремесленничество, и агротуризм,  аплодирует стоя.

Читать полностью: https://www.sb.by

Говорят, не пойман, не вор. Местные жители на берегах Припяти расскажут вам десятки историй про браконьеров из нацпарка. Но эта история от Следственного комитета.  Инспекторов Нацпарка взяли с поличным сотрудники Микашевичской межрайонной инспекции охраны животного и растительного мира совместно с коллегами из столицы. Сотрудники парка перевозили в лодке 20 сомов общим весом 138 килограммов. При этом один мешок с сомом весом 31,7 килограмма охранник Нацпарка успел перебросить за забор туркомплекса в деревне Дорошевичи.  Следственный комитет возбудил уголовное дело по статье 281 УК (Незаконная добыча рыбы или водных животных) за добычу сома.

Читать полностью